زیر چتر آفتاب

در حرم نشسته ام

دل به روی غصه ها

شادمانه بسته ام

 

ابر تیره دلم

پاره پاره می شود

آسمان قلب من

پر ستاره می شود

 

یک صدای آشنا

از فضای رو به رو

می رسد به گوش من

بق بقو بقو بقو

 

بق بقو بقو کنان

دسته ی کبوتران

آب و دانه می خورند

می پرند در آسمان

 

می شوم کبوتری

چون کبوتر حرم

دور گنبد طلا

شادمانه می پرم

محمد علیمحمدی

نوشته شده در شنبه 90/6/19ساعت 9:41 عصر توسط محمدرضا نظرات ( ) |